میلگرد (مخفف میله تقویت کننده ) میلگرد حرارتی سقف تیرچه بلوک که در صورت جرم گیری به عنوان فولاد تقویت کننده یا فولاد تقویت کننده شناخته می شود .
که میلگرد فولادی است که به عنوان یک وسیله کششی در بتن مسلح و سازه های بنایی مسلح برای تقویت و کمک به بتن تحت کشش استفاده می شود. بتن تحت فشار قوی است ، اما مقاومت کششی کمی دارد.
میلگرد استحکام کششی سازه را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. سطح میلگرد دارای یک سری دنده ها، خرطوم ها یا فرورفتگی های پیوسته برای تقویت پیوند بهتر با بتن و کاهش خطر لغزش است.
رایج ترین نوع میلگرد فولاد کربنی است که معمولاً از میلگردهای گرد نورد گرم با الگوهای تغییر شکل برجسته در سطح آن تشکیل شده است. فولاد و بتن دارای ضرایب انبساط حرارتی مشابهی هستند.
بنابراین یک عضو سازه بتنی تقویت شده با فولاد حداقل تنش دیفرانسیل را با تغییر دما تجربه خواهد کرد.
انواع دیگر میلگردهای قابل دسترس از فولاد ضد زنگ و میلگردهای کامپوزیت ساخته شده از الیاف شیشه ، فیبر کربن یا الیاف بازالت هستند. میلگردهای تقویت کننده فولاد کربنی نیز ممکن است.
در یک رزین اپوکسی که برای مقاومت در برابر اثرات خوردگی طراحی شده است، پوشش داده شوند، به ویژه هنگامی که در محیط های آب شور استفاده می شود. نشان داده شده است.
که بامبو جایگزین مناسبی برای تقویت فولاد در ساخت و ساز بتن است. این انواع جایگزین معمولاً گرانتر هستند یا ممکن است خواص مکانیکی کمتری داشته باشند و بنابراین اغلب در ساختوسازهای تخصصی مورد استفاده قرار میگیرند.
جایی که ویژگیهای فیزیکی آنها نیاز عملکرد خاصی را برآورده میکنند که فولاد کربنی آن را فراهم نمیکند.
میلههای تقویتکننده در ساختمانهای بنایی از دوران باستان مورد استفاده قرار میگرفتند.
به طوری که روم از میلههای آهنی یا چوبی در ساخت طاق استفاده میکرد، بعدها میلههای آهنی و صفحات لنگر در سراسر اروپای قرون وسطی به عنوان وسیلهای برای تقویت طاقها ، طاقها و گنبدها استفاده میشد .
2500 متر میلگرد در قرن 14th Château de Vincennes استفاده شد.
در طول قرن هجدهم، از میلگرد برای تشکیل لاشه برج کج نویانسک در روسیه استفاده شد که به دستور صنعتگر آکینفی دمیدوف ساخته شد. چدن [ نیازمند منبع ] برای میلگرداست.